|
Je geliefd voelen en waardering is een basisbehoefte van de mens. Door sociale contacten met andere mensen wordt ons leven zinvol. Ga je om met gelukkige mensen, dan versterkt dit zelfs je eigen geluksgevoel. Wanneer niemand je ziet staan, of je bent niet in staat jezelf te laten zien, dan krijgen we te maken met verschillende emoties. Verdriet, angst of en leeg gevoel zijn emoties die eenzame mensen maar al te vaak hebben. Bij zowel jong als oud, man of vrouw en in alle lagen van de bevolking. Sociale eenzaamheid versus emotionele eenzaamheidEr zijn twee vormen van eenzaamheid: – Als je een emotionele, hechte band of een intieme relatie met een partner of vriend(in) ernstig mist, dan spreken we van emotionele eenzaamheid. – Mis je relaties met collega’s, buurtgenoten, kennissen of lotgenoten, dan spreken we van sociale eenzaamheid. Dus ook als je een intieme relatie met een partner hebt, kun je je sociaal eenzaam voelen. Bij eenzaamheid is er meestal sprake van een patroon. Door een trauma of aangrijpende gebeurtenis trekken we ons terug waardoor we onze sociale contacten kwijt raken. Omdat we ons eenzaam gaan voelen maakt ons lichaam een stresshormoon aan om met de situatie om te kunnen gaan. Dit hormoon veroorzaakt uiteindelijk psychische, lichamelijke of sociale problemen. Ook kunnen we ongewenst gedrag gaan vertonen. Hierdoor worden we belemmerd om nieuwe vrienden te maken en contacten te leggen. Aandacht voor eenzaamheidEenzaamheid is geen taboe meer, omdat zoveel mensen ermee te maken hebben. Bij kinderen of senioren: de gevoelens zijn voor iedereen gelijk. We zien het onderwerp ook vaak in de media. Er wordt over gediscussieerd en er zijn programma’s over. Organisaties zijn uit de grond gerezen, scholen besteden er aandacht aan en kerken en gemeenten bijvoorbeeld bieden activiteiten tegen eenzaamheid. Als je de moed hebt om uit je kleine kringetje te stappen, zal je de eenzaamheid kunnen doorbreken. Meer lezen? Zie het artikel op de website van Ruud Meulenberg. |